nerden başlasam bilemiyorum biraz dağınık gideceğim. Öcelikle 65 kg oldum ve 18. haftanın içindeyim. Bebeğimizin kız olduğunu aynı gün yapılan 2 usg sonunda geçen hafta öğrenebildik ama ben hala dr ablanın beni bizi(babanne dede baba kuzey)basından savmak için uydurmuş olacağından şüphelenmekteyim.KIZIMMMMMM diye sevinemedim doya doya...
Bu hafta biraz problemli geçiyor, sanırım tekme olduğunu aslında bildiğim ama iğne batması şeklindeki noktasal acılar beraberinde gelen kılcal kanamalardan dolayı beni endişelendiriyor. Cuma dan beri pembe akıntım ve kılcal lekeler aslında çok da önemli olmadığını bir türlü söyleyemeyen dr umun net olmayan telefon yorumarından dolayı bebeğimi kaybetme endişesi ile dolmama sebep oldu.
Annem yara olabilir dedi, telefonda ettiği muayene sonucunda:)
Velhasıl yarın sabah muayne olacağım.ya muayne bazı olmasını istemediğimiz sonuçları tetiklerse diye extra endişeliyim.
Sağlıkocağına gidip tetanoz aşısı da olmalıyım
haa bacaklarım bileklerim tutmuyor, şiştiler ve ağrıyorlar çok huzursuz bir ağrı bu.
Kuzey ise bu arada diş çıkartıyor 5. dişimiz yeni çıktı. çok mutlu olduk. kuzey öpücüklerle baybaylar ile uğurluyor bizi işe artık. akşamları döndüğümüzde de sevinç dansı tekrar etmekte.
Dışarda gezmelere çıkardığımızda özgür ruh gibi koşuyor ama çok tehlikeli olduğundan izin vermiyoruz ve her seferinde kıyamet kopuyor. yorulup takati kalmayan anne ve baba eve atıyor kendini..
Abisinin birtanesine isim bulamadık henüz..Ben hazal dedim miray dedim...olmadıbakalım nolcak baba çok inatçı çok...
bebeklerim sizi çok seviyorum ve kaybetme korkum hat safhada. dün arkadaşımın kuzueni 9 aylık bebeği ile trafik kazasında can verdi. çok üzüldüm. Allah sabır verisn. Allah evlat acısı göstermesin, sevdiklerimizi bize bağışlasın..
Bebeklerim OĞLUMMMM ,KIZIIMMM ve SEVGİLİMMMM Allah bizi birbirimize ve sevdiklerimize bağışlasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder