16 kasım gecesi bir sancıyla uyanmaktı seni karşılamak. 2 saat periyotları izlemek babana saygıydı biraz daha uyması için. 1 saat dr umuzun huzuru için dinledim ayak seslerini kızımın ve nihayet 8 de Reyapta idik dr umuzda az sonra gelecekti. 8 cm aralamıştın dünyaya açılan kapıyı..
nefes al ver derken burun deliklerim kurumuş nefes almak işkence olmuştu kuruyan burnum başıma vurmuştu. pikenin altında nemli ortam yaratmaya çalışırken dr uma yakalandım:)
"epidurale alıyoruz alt kata indirelim amelayathaneye " "belki doğum orda olur ha". derken iğne ucu kadar bir sızı ile epidural takıldı ve anestezi verildi .ardından beklediğimin aksine tekrar yukarı sancı odasına alınmam istendi."Bundan sonra sadece benim dediklerimi yapman gerekki herşey yolunda gitsin" dedi dr.um..baska carem yoktu ki,korkuyordum da.orada babişko murat hep yanımda Allah razı olsun.
bir süre sonra yaklaşık 1.5 saat geçmişken wc ye gitmemi istediler. Bunun için ayağa kalktığım anda suyum geldi ve ayaklarıma boşaldı, ardından birkaç damla kan da gelmiş Muratın tanık olmasına göre, ben farkında değilim... ama koca şoktaydı:D sadece bir rahatlama hissetmekteydim velakin masaya alındım. bu esnada epidural üzerinden 2 saat geçmişti ve etkisi giderek azalmaktaydı ki gelen sancılar canımı yakıyordu. yeniden anestezi verilmedi ama fısıltıların arasından oksitosin geçti farkındaydım sancılar boşuna yakmıyordu.masada alt muayne ve idrar kesesinin doğumu engellememesi için sonda takılması derken yere minder atıldı ve ıkınma çalışmaları yapmam istendi. Bahar hn ıkınmamı bana tarif ederken her sancıda sağlam yani nefessiz kalıncaya dek 3 kez ıkınacak gibi bir ayar yapmamı istedi ve beni indirdiler. hasta bakıcı mindere diz çökmemi ve dr umun tarif ettiği ıkınmaları yapmamı istedi. ve sancı ve tresmen böğürdüm ve ıkındım ve geliyor diye bagırdığımdan 15 sn sonra masadaydım. ebe sıdıka dr bahar en hızlı şekilde karşımda bitivermişlerdi. sonsuz gücümle ıkınıyordum. sancı gidiyor 10 sn sonra gene geliyordu tekrar ıkınıyordum 3. ıkınma da tükendim ve kendimi arkaya atıp rahatlamak istediğim anda dr umdan bir feryatla "hayır mualla bırakamazsın devam et" nerden geldiğini anlamadığım bir güçle ıkındım. blob! kafa çıktı Ardından daha az gayretle ıkınarak 2 blob!daha sanırım omuz ve karın için de gereken tarafımca yapıldı ki bebeğimi kordon dr tarafından kesilirken görmüş oldum. " Aman Allahım ne kadar da çirkin" dedim. güldüler, gülsünler nazar değdirmesinler istedim.oysa nasılda güzeldi öyle güzeldi ki...
onu bir daha ancak odama alındıktan yarım saat sonra görebilecektim.10:55 olmuştu bile ve ben hayallerimdeki o kız çocuğunun annesiydim artık.
seni aldılar kıpır kıpırdn... muayne için yoğun bakıma indin.şekerine bakıldı 58 çıktı.normaldi Allaha şükürler olsun. 3960 gr dın waowww..54 cm ölçülmüştün. dobişiğim bnm.
ve ben;
Muhtesemdim. seni eskisinden daha da çok seviyorum dedi sevgilim...
seninle yeniden doğdum Melisim.
Muhtesm bir abin var, Muhtesem bir baban var, görmelisin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder