ama daha öncesi görmüştüm onu mevlüt abi ile evler yapılırken beraber gelmiştik eryaman dutluktu..
çamurdu topraktı
o da ev almıştı
biz de
kutu gibi evler, memur adama çok bile(!)
sonra
kiraya verdik, sincan hikayesi araya girdi ve eryamana geliş zamanı geldi. komşumuzdu ara ara görürdüm. babamla aynı servise binerlerdi, dışarda görüşürlerdi, sonra ailesi de bize gelmeye başladı , biz onlara...kızı ayşegül küçücüktü, busra daha da küçük... gönül yoktu
çerkezköye geldim 2 sene gittim geldim. bazen o bıraktı babamla bizi bazen birlikte karşıladılar beni ve valizlerimi
sonra lojmana gittik biz, çok tatlı insanlar tanıdırk yenimahalle lojmanında.. hülya abla trabzonlu
çok neşeli küçük bir oğlu bir de kıvırcık küçük kızı vardı
ya biz onda ya o bizde ya da hepbirlikte aşağıdaydık
zaman geçti ben gene üniversite yollarında ara rara gördüm onları. Mustafa abiyi de ara ara görürdüm. konuşmazdı pek zaten o da
leyla daha iyi tanır hepsini
mustafa burak ilkokul çağındaydı pek hatrlamaz o günleri, tanır görüşür hala Selim ile
biz yenikente taşındık geçen sene biz dediysem annem babam ve mustafa :)
bizimkiler
melüt abi evimizden biriydi artık türkan abla da
bir ara kızlardan birini kuzenimle tanıştırmak istedik kısmet olmadı
küçük büşra büyüdü liseye başladı gönül ortaokul
ayşegül de evlenmişti bile
Annem geçen gün aradı "korniş üstüne korniş olur mu lan mevlüt bu adam naptı böyle" dedim. koşarak geldi "öyle olur mu hemen düzeltim ben" dedi geldiler oturdular, babana dedi ki "sen gittin beni sabah namazına götüren kalmadı olmadı bu iş..."gençti daha emekliliğe çok vardı
kimbilir ne sıkıntıları da vardı
dün akşam ben 18:45 gibi serviste radyo dinliyordum, genelkurmayda patlama haberini aldığımda. babamı aradım leylayı aradım haberleri yoktu iyilerdi..babam aradı sonra mevlüt abine ulaşamıyolarmış dedi
eve geldim haberleri açtım yayın yasağı vardı. annemi aradım babamı aradım mevlüt abime hala ulaşan yoktu. listeler yayınlandı bi zaman sonra 184 bilgi veriyor dendi.. aradım sordum hiçbir yerde adı yoktu.
sonra mustafa abi de eve gelmemeiş duyduk ki... ona da ulaşamışlar
sabah olmadı
sonra sabah oldu ben telefona bakmak istemedim işe gitmek istemedim ama yola çıktım.. babamı aradım hala bilmiyorum dedi..işe geldim çalıştım babamın aradığını gördüm açmak istemedim o telefonu ama açtık.
babamın titrek sesini duymam yetti.. konuşamadı zaten "mevlüt gitmiş kızım" dedi...
ben daha ahzır değildim bu mesaja 1 dk olmuştu
yandım, içimiz yandı...Turkan abla, Ayşegül, gönül, büşra.......
Sonra Mustafa Küçük komşu abimizin de şehit olduğunu öğrendim
Hülya Abla Selim ve kızkardeşi ....Allah sabırlar versin.
bir zaman sonra
baktım ki face book profili de var Mevlit abimin ama ben ekli değlim. şimdi eklesem keşke kabul etse dedim..çok üzgünüm parçaladılar bir çok ailenin yüreğini parçaladılar hain kalleşler cehennemin en dibinden çıkamasınlar
duvarlara vurduğum yumruklarım acıyor ben ya da başkası artık kim teselli verebilir kalanlara
ALLAH ŞEHİTLİĞİNİZİ KABUL ETSİN
söz bitti
